Nakładem krakowskiego wydawnistwa Księgarnia Akademicka ukazała się Gramatyka osetyjska (Dialekt irański) autorstwa prof. Andrzeja Pisowicza.

Osetyjczyków można by nazwać Irańczykami (w szerokim sensie lingwistycznym), którzy (…) nigdy nie byli w Iranie. Bowiem praojczyzna ludów irańskich mieściła się w starożytności poza państwem zwanym Iranem, na terenach rozciągających się od dolnego Dunaju poprzez dorzecza Dniestru, Dniepru i Donu aż po Azję Środkową. Wymienione tu nazwy rzek zawierają irański pierwiastek oznaczający wielką wodę (awestyjskie: danu-). Do dziś Osetyjczycy na „wodę” mówią don. (…) Przodkami Osetyjczyków były plemiona zamieszkujące w starożytności tereny dzisiejszej Ukrainy (z Krymem włącznie) i południowej Rosji. Źródła greckie podają informacje o Scytach i Sarmatach. Do tych ostatnich odnosiła swe pochodzenie polska szlachta. Imiona osobowe Scytów i Sarmatów wskazują bez żadnych wątpliwości na ichirańskie pochodzenie [ze Wstępu].