Ukazała się książka prof. Kingi Paraskiewicz pod tytułem Dialekty Buchary w świetla europejskich XVIII- i XIX-wiecznych źródeł leksykograficznych.
Będące przedmiotem niniejszej pracy języki i dialekty bucharskie to etnolekty, którymi mówiono w Chanacie Buchary oraz w koloniach zamieszkanych przez emigrantów i przesiedleńców z Buchary do innych regionów historycznego Turkiestanu czy dalej na Syberię. Znane są z notatek podróżników, dyplomatów, geografów oraz etnografów XVIII i leksykografów XIX wieku, którzy jednak, polegając na lokalnych informatorach, mieli różne opinie na temat ich przynależności i klasyfi kacji genetycznej. Ówczesnych orientalistów zajmowała dyskusja na temat tego, czy opisywany przez nich bucharski był dialektem turkijskim (tatarskim, turkmeńskim, uzbeckim) z silnymi perskimi wpływami leksykalnymi, czy dialektem perskiego (tadżyckiego). (...)
(ze wstępu)
