Monografia "Translacja i konwersja. Językowe i kulturowe aspekty przekładu Ewangelii na język perski" dotyczy złożonej problematyki tłumaczenia tekstów ewangelicznych na język perski w powiązaniu z historią działalności misyjnej, prowadzonej w Iranie od XIX wieku zarówno przez misjonarzy protestanckich, jak i katolickich.

Poprzez analizę konkretnych przekładów oraz środowiska, w jakim powstawały, w jakim były publikowane oraz kolportowane przedstawia rozwój chrześcijaństwa w Iranie, dowodząc, że jego specyfika zasadza się na  zmianie jakościowej dotyczącej postrzegania osoby tłumacza. Jest nim przejście od tłumacza-misjonarza do tłumacza, który dokonał konwersji religijnej na chrześcijaństwo. Przejście od translacji do konwersji.